Diagnosestelling van clusterhoofdpijn

©De diagnose van clusterhoofdpijn is zeer moeilijk te stellen. Bij de meerderheid van de hoofdpijnpatiënten vindt er dan ook een foute diagnose plaats. De hoofdpijnaandoening wordt vaak verward met migraine zonder aura, sinusitis en trigeminusneuralgie. De tijdspanne tussen de eerste clusterhoofdpijn aanval en een onderzoek bij een neuroloog ligt dan ook tussen de vier en de tien jaar. Na dit onderzoek kan het tot een jaar lang duren alvorens de definitieve diagnose van clusterhoofdpijn wordt vastgesteld.

Tijdens een neurologisch onderzoek wordt gekeken naar lichamelijke symptomen zoals de pupillen die kleiner worden of een laagstaand boven ooglid. Clusterhoofdpijn kan ook veroorzaakt worden door een onderliggende aandoening. De arts kan bepaalde diagnostische testen voorstellen om tumoren of aneurysma’s uit te sluiten. Er zijn verschillende soorten beeldvormende onderzoeken. De meest gebruikelijke zijn de CT-scan en MRI. Dit is standaardprocedure.

Uit ervaring weten we dat het geen overbodige luxe is om meteen een goeie hoofdpijnspecialist/neuroloog te raadplegen. Dit om de eenvoudige reden dat de meeste gewone huisartsen/neurologen, zelden een clusterhoofdpijn patiënt in hun praktijk zullen zien vanwege het zeldzame karakter. Indien ze toch de symptomen van clusterhoofdpijn herkennen merken we vaak dat men niet meteen de juiste medicatie voorschrijft, waardoor men onnodig langer pijn moet lijden.

Bereid je als hoofdpijn patiënt zelf goed voor op een consultatie zodat je sneller geholpen wordt. Dit kan je doen door een hoofdpijndagboek bij te houden. Uw observaties in het hoofdpijndagboek zullen het uw behandelde arts gemakkelijker maken om sneller en efficiënter een diagnose te stellen.

Aanvragen voor zuurstof of Imitrex gebeuren enkel door neuroloog, voorschriften kunnen via de huisarts.

Diagnose clusterhoofdpijn stellen is echter geen gemakkelijke klus. Iedere clusterhoofdpijn patiënt heeft zijn eigen ritme, zijn eigen triggers, zijn eigen beleving en eigen reactie op medicatie. Waar de één baat bij blijkt te hebben, heeft een andere dat niet.